Na ogólną koncepcję samochodu ma wpływ wiele czynników. Ich liczba i zakres to wielkości zmienne w czasie. Wizja twórców pierwszych pojazdów mechanicznych była całkowicie inna od tej współczesnej. Inne były wówczas warunki społeczne, a także możliwości realizacji w sensie technicznym. W początkowym okresie motoryzacji istniały poważne ograniczenia w zakresie materiałowym i technologicznym. Z czasem to rozwój motoryzacji stymulował rozwój innych gałęzi przemysłu.Istotne różnice w ogólnej koncepcji samochodu występują również w zależności od miejsca jej tworzenia oraz rynku przeznaczenia. Powszechnie znane są obecnie różnice wymagań nabywców europejskich, amerykańskich czy azjatyckich. Trzeba jednak przyznać, że zjawisko globalizacji produkcji i handlu przyczyniło się do zmniejszania tych różnic.Proces rozwoju samochodu osobowego rozpoczął się już w lipcu 1886 roku, gdy Carl Benz odbył pierwszą jazdę zbudowanym przez siebie "pojazdem bez koni". Sam opracował ogólną koncepcję tego pojazdu i doprowadził do jej materialnej realizacji. Powstało trzykołowe lekkie podwozie z nadwoziem w postaci dwuosobowej ławki. Do jego napędu zastosował niewielki silnik spalinowy zasilany benzyną.

Był pierwszy ale wkrótce pojawiło się wielu innych twórców koncepcji pojazdów napędzanych mechanicznie.

Prawdą jest, że wcześniej powstały pojazdy wykorzystujące do napędu energię pary wodnej. Pierwszy pojazd parowy został zbudowany w 1770 roku i był przeznaczony do holowania ciężkich armat. Jego koncepcję opracował kapitan armii francuskiej Nicolas Joseph Cugnot. Pojazd miał także trzykołowe podwozie i długość całkowitą wynoszącą 7250 mm, a jego masa własna to 2800 kg (bez zapasu wody i opału).

W tym czasie silniki parowe miały znaczne wymiary i masę, więc kolejni konstruktorzy pojazdów stosowali je do napędu wieloosobowych dyliżansów. Wiele takich pojazdów powstało wówczas w Wielkiej Brytanii i we Francji. Niemal każdy z nich opierał się o inna autorską koncepcję. Dla przykładu można tu wymienić parowe pojazdy brytyjskie G. Gurney'a (1825 r.), W. Hancock'a (1929 r.), W, Church'a (1839 r.) i francuskie A. Bolle (1873 r).

Niektórzy twórcy pojazdów mechanicznych zainteresowali się napędem elektrycznym. Pierwszy sprawnie działający pojazd z napędem elektrycznym powstał dopiero w 1882 roku. Był to trójkołowiec opracowany przez brytyjczyków J. Percy'ego i E. W.Ayton'a, zasilany z baterii akumulatorów o masie ponad 45 kg. Pierwsze pojazdy z takim napędem wykazywały już istotne zalety w stosunku do parowych. Dla użytkownika ważnymi cechami były łatwość prowadzenia i obsługi oraz cicha praca. Korzystna była również lepsza dynamika tych pojazdów.

Początkowo budowano jedynie małe dwu- lub trzyosobowe samochody, przy czym niektóre wykorzystywano w miastach jako taksówki. W 1897 roku w Londynie W.G. Bersey uruchomił firmę z elektrycznymi taksówkami własnej konstrukcji.

Przy masie własnej wynoszącej około 2 ton, pojazdy te rozwijały prędkość do 9 mil/h (14,4 km/h) a ich zasięg wynosił w zależności od warunków od 16 do 40 km.

W powyższym tekście przedstawiono różnorodność ogólnej koncepcji samochodu osobowego z końca XIX wieku. Stosowano wówczas relatywnie proste rozwiązania, co było do "ogarnięcia" przez jednego lub dwóch konstruktorów. Proces rozwojowy samochodu osobowego trwa do dnia dzisiejszego i jest "zsynchronizowany" zarówno z rozwojem społecznym jak i bieżącym rozwojem nauki i techniki. Tak łatwo już nie jest, więc opracowanie ogólnej koncepcji współczesnego samochodu wymaga uwzględnienia wielu zagadnień w tym: wymagań prawnych, czynników technicznych, ekonomicznych, estetycznych oraz marketingowych. To jest zadanie dla sporego zespołu doświadczonych specjalistów.