Firma projektowa ItalDesign przedstawiła podczas Salonu Samochodowego w Genewie w 2008 roku atrakcyjny samochód studialny o nazwie Quaranta. Jest to pojazd sportowy o wysokich osiągach, który był w znacznie większym stopniu przyjazny dla środowiska niż produkowane wówczas bolidy. Jednobryłowa forma i proporcje nadwozia inspirowane były pierwszym projektem ID, zrealizowanym w 1968 roku - czyli modelem Bizzarini Manta. Podstawą konstrukcji była samonośna struktura wykonana z kompozytu zawierającego włókno węglowe.

Silnie pochylona szyba przednia obejmowała także część dachu i wraz z częściami bocznymi tworzyła odchylaną do przodu kopułę umożliwiającą zajmowanie miejsc. Umieszczone w dachu baterie słoneczne generowały prąd o mocy 250 W, który może być gromadzony w baterii akumulatorów lub wykorzystywany do zasilania niektórych urządzeń jak np. klimatyzacja.

Wnętrze pojazdu mieściło trzy dorosłe osoby oraz dziecko, dla którego miejsce przewidziano za kierowcą. Fotel kierowcy znajduje się w środkowej części wnętrza, natomiast obok niego i bardziej z tyłu umieszczono fotele dla dorosłych pasażerów.

Hybrydowy zespół napędowy zabudowano przed tylną osią pojazdu. Wszystkie elementy tego układu dostarczyła Toyota. W skład układu Toyota Hybrid Synergy Drive wchodził silnik benzynowy o pojemności skokowej 3,3 dm3 (w układzie V6) rozwijający moc 155 kW (211 KM) przy 5600 obr/min oraz dwa silniki elektryczne i bezstopniowa przekładnia typu CVT. Łączna moc silników wynosiła 200 kW (272 KM), a jej rozdziałem na wszystkie koła sterował elektroniczny układ E-Four. Koła jezdne o średnicy 20" zawieszone zostały niezależnie, przy czym istniała możliwość zmiany prześwitu. Jego wielkość maksymalna wynosiła aż 230 mm, czyli więcej niż w niektórych pojazdach typu SUV czy crossover.

Mimo sporych wymiarów (długość wynosi 4450 mm) masa pojazdu jest stosunkowo niewielka i sięga 1400 kg. Imponująca jest dynamika modelu Quaranta, prędkość 100 km/h osiągał on w czasie 4,1 s, a prędkość maksymalna pojazdu ograniczona została do 250 km/h.