W październiku 1994 roku przedstawiono seryjny model Megane z nadwoziem typu hatch-back. Samochód ten zastąpił wprowadzonego do produkcji w 1988 roku Renault 19. Nadwozie modelu Megane wyróżniało się obłymi kształtami bryły i stylistycznie dopasowanymi szczegółami, jak lampy przednie i tylne, klamki zewnętrzne czy listwy boczne. Do napędu tych pojazdów wykorzystano pięć benzynowych jednostek napędowych o pojemności skokowej od 1,4 do 2,0 dm3 oraz dwa silniki Diesla (wolnossący i turbodoładowany) o pojemności 1,9 dm3.

We wrześniu 1995 roku zaprezentowano trzydrzwiowe, czteromiejscowe nadwozie coupe o nazwie Coach, powstałe na płycie podłogowej o nieco mniejszym rozstawie osi. Do napędu wykorzystano wyłącznie benzynowe jednostki napędowe: mocniejszą wersję silnika o pojemności 1,6 dm3 oraz dwa różne silniki o pojemności skokowej 2,0 dm3.

We wrześniu 1996 roku do gamy Megane dodano minivana o nazwie Scenic oraz dłuższą wersję trzybryłową nazwaną jako Classic. Model Scenic został zbudowany na podniesionej płycie podłogowej bazowego modelu hatch-back. Został wyposażony w podpodłogowe schowki ułatwiające pakowanie drobnego bagażu. Wkrótce Scenic uzyskał tytuł "Samochodu Roku 1997".

Podczas paryskiego Salonu Samochodowego w 1996 roku zaprezentowano model Cabrio. Wersja ta bazowała na odmianie coupe, była od niej jednak o 10 cm dłuższa. Do napędu Cabrio zastosowano benzynowe silniki o pojemności 1,6 dm3 oraz 16-zaworowy silnik o pojemności 2,0 dm3. Gama silników w rodzinie Megane była stopniowo rozszerzana.

W kwietniu 1999 roku rodzina samochodów Megane została poddana gruntownemu "face-liftingowi". Zmiany dotyczyły przede wszystkim przedniej części nadwozia. Nie zapomniano jednak o tylnej części, gdzie zmieniono lampy i zderzaki. Zmieniono wówczas nazwę Coach na Coupe, a w 2000 roku nazwy odmian wyposażeniowych. Z rodziny tej usunięto wówczas Scenica, natomiast dodano kolejną wersję nadwoziową - kombi o nazwie Grandtour. Gamę silników zredukowano do czterech nowych lub głęboko zmodernizowanych jednostek benzynowych. Zastosowano dwie jednostki o pojemności 1,4 dm3, pochodzący z Laguny silnik 1,6 16V oraz stosowany tylko w coupe pierwszy europejski silnik z bezpośrednim wtryskiem benzyny 2,0 16V IDE. Stosowany był również turbodoładowany silnik Diesla o pojemności 1,9 dm3. Napęd był przekazywany na oś przednią poprzez pięciobiegowe skrzynie manualne lub skrzynię automatyczną typu Proactiv.

Produkcję samochodów pierwszej generacji zakończono w 2003 roku.