Model o nazwie MiTo debiutował oficjalnie w lecie 2008 roku, podczas Salonu Samochodowego w Londynie, w wkrótce potem trafił na rynek. Jego nazwa powstała z połączenia dwóch pierwszych liter włoskich miast Milano i Torino (Mediolan i Turyn). Był to stosunkowo niewielki pojazd mieszczący się w segmencie rynkowym B. Pod względem konstrukcyjnym był spokrewniony z popularnym modelem Fiat Punto. Atrakcyjna forma nadwozia nawiązywała do sportowej Alfy 8C Competizione, ale jego bryła miała inne proporcje. Długość trzydrzwiowego nadwozia typu hatch-back nieznacznie przekraczała 4 m.

Początkowo gama jednostek napędowych składała się z dwóch silników benzynowych o pojemności skokowej 1,4 dm3 oraz turbodiesla o pojemności 1,6 dm3. Silniki benzynowe oferowano zarówno w wersji wolnossącej jak i turbodoładowanej (TB), o niemal dwukrotnie większej mocy. Napęd przekazywany był na koła przednie poprzez pięcio- lub sześciobiegowe skrzynie przekładniowe. Z czasem wprowadzano do gamy kolejne wersje silnikowe. W 2009 roku pojawiły się silniki z systemem MultiAir, w tym najmocniejsza wersja QV (Quadrifoglio Verde). Od 2011 roku zaczęto stosować nową dwusprzęgłową skrzynię biegów (TCT). Nowością 2012 roku było zastosowanie dwucylindrowego turbodoładowanego silnika benzynowego TwinAir o pojemności 0,9 dm3.

.Jesienią 2013 roku, podczas Salonu Samochodowego we Frankfurcie n/Menem zaprezentowano zmodernizowane modele MiTo. Zmiany zewnętrzne były niewielkie, a najbardziej widoczna jest chromowana ramka wokół centralnego wlotu powietrza (scudetto). We wnętrzu zastosowano nowe materiały oraz system nawigacyjno-informacyjny.

Pojawiła się także nowa, mocniejsza wersja dwucylindrowego silnika benzynowego o pojemności 0,9 dm3. Kolejne niewielkie zmiany przeprowadzono w 2016 roku. Wprowadzono nowy zderzak przedni oraz zmieniono charakterystyczny wlot powietrza.

Produkcja samochodów MiTo została zakończona w 2018 roku, ale następcy wówczas nie przygotowano.