Model o nazwie Catera był w tym okresie najmniejszym pojazdem w gamie Cadillaca. Pojazd ten powstał w wyniku polityki ujednolicania gamy modelowej w ramach koncernu General Motors. Oficjalna prezentacja tego modelu odbyła się w 1994 roku podczas Salonu Samochodowego w Detroit, a kilka miesięcy później rozpoczęto jego sprzedaż.

Pod względem technicznym model Catera był specyficzną i wzbogaconą odmianą samochodu Opel Omega (drugiej generacji), a jego produkcja odbywała się w Niemczech. Konstrukcja poszczególnych zespołów pojazdu została dostosowana do amerykańskich przepisów w zakresie bezpieczeństwa i ekologii. Zmiany zewnętrzne były niewielkie i ograniczały się do modyfikacji zderzaków, wlotu powietrza oraz lamp.

Do napędu pojazdu stosowano największy wówczas silnik Opla. Była to benzynowa jednostka napędowa w układzie V6, mająca pojemność skokową 3,0 dm3. Napęd przenoszony był na tylne koła pojazdu poprzez czterobiegową, automatyczną skrzynię przekładniową.

W 1999 roku wprowadzono na rynek wersję Sport, która została wyposażona m.in. w spoiler tylny i koła jezdne o większej średnicy (17").

W następnym roku przeprowadzono modernizację tych pojazdów (face-lifting). Nieco mniejszy wlot powietrza mieścił się w wydłużonej pokrywie silnika. Solidniejsze zderzaki wpłynęły na niewielki wzrost długości pojazdu.

Model Catera nie cieszył się dużym uznaniem Amerykanów, więc już w 2001 zdecydowano się na zakończenie jego produkcji. Rolę następcy, po rocznej przerwie, przejął całkowicie nowy model o krótkiej nazwie CTS.