Samochód Syrena był pierwszym powojennym samochodem o całkowicie polskiej konstrukcji. Prace nad tym pojazdem rozpoczęto w połowie 1953 roku, a produkcję seryjną podjęto w 1957 roku. Ograniczone możliwości finansowe i techniczne wpłynęły na zastosowane rozwiązania konstrukcyjno-technologiczne. Zdecydowano się na konstrukcję ramową i dwusuwowy silnik. Konstrukcję silnika i jego produkcję prowadzono w WSM w Bielsku-Białej. Wiele elementów przejęto z licencyjnego samochodu Warszawa M20. Trzybryłowe nadwozie o obłych kształtach i długości około 4 m miało dwoje drzwi.

Pierwsza seria samochodów Syrena (nie stosowano wówczas oznaczenia modelu) napędzana była dwucylindrowym silnikiem o pojemności skokowej 0,75 dm3. Napęd przenoszony był na przednie koła o średnicy 16" poprzez skrzynię przekładniową o czterech biegach (bez synchronizacji).

Pierwszą modernizację przeprowadzono w 1960 roku i wówczas wprowadzono dodatkowe oznaczenie 101. Zmiany objęły układ zasilania silnika, zawieszenie kół przednich oraz same koła, które od tego czasu miały średnicę 15". W nadwoziu skrócono drzwi i zmieniono konstrukcję progów.

Model oznaczony liczbą 102 pojawił się w marcu 1962 roku. Wprowadzone zmiany dotyczyły głównie nadwozia i instalacji elektrycznej. Wprowadzono boczne listwy ozdobne i dwubarwne lakierowanie (dach w kolorze kości słoniowej). Zmieniono położenie koła zapasowego z poziomego na niemal pionowe oraz skrócono pokrywę bagażnika. Wprowadzono również nowe fotele przednie. W 1963 roku trafiła na rynek krótka seria modeli 102 S, wyposażonych w zespół napędowy pochodzący z samochodu Wartburg 312. Trzycylindrowy silnik miał pojemność skokową 1,0 dm3 i znacznie większą moc.

Kolejny model Syreny, oznaczony jako 103 wszedł do produkcji jesienią 1963 roku. Model ten wyróżniał się zmienionym kształtem wlotu powietrza oraz innym podziałem blach w przedniej części nadwozia. Zastosowano także zmodernizowany silnik o nieco większej mocy. W następnym roku przeniesiono zbiornik paliwa z komory silnikowej do przestrzeni bagażowej. W 1965 roku zmieniono system ogrzewania wnętrza.

Model 104 wprowadzono do produkcji w lipcu 1966 roku. Samochód został wyposażony w nowy zespół napędowy składający się z trzycylindrowego silnika o pojemności skokowej 0,85 dm3 oraz nowej zsynchronizowanej skrzyni przekładniowej. Zewnętrznym wyróżnikiem tego modelu był tylko inny kształt bocznych listew ozdobnych.

W styczniu 1971 roku podjęto decyzję o przeniesieniu produkcji samochodów Syrena do Bielska-Białej. W FSO opracowano jeszcze zestaw zmian do kolejnego modelu o symbolu 105 i lipcu 1972 roku uruchomiono jego produkcję. Model ten miał odwrócony kierunek otwierania drzwi oraz szyby boczne o obniżonej krawędzi dolnej. Osprzęt tych drzwi pochodził z licencyjnego Polskiego Fiata 125p.

Zakończenie produkcji Syren w Fabryce Samochodów Osobowych nastąpiło we wrześniu 1972 roku. Ogółem wykonano tu około 177 000 egzemplarzy tych pojazdów.