W 1994 roku trafiła na rynek trzecia generacja luksusowych modeli serii 7. Nowe nadwozie miało elegancką sylwetkę o płynnych liniach. Jego podstawowa wersja miała rozstaw osi zwiększony niemal o 100 mm, natomiast wersja L (Lang) była wydłużona o dalsze 140 mm.

Początkowo stosowano benzynowe silniki widlaste V8 (3,0 i 4,0 dm3) i V12 o pojemności skokowej zwiększonej do 5,4 dm3, ale w 1995 roku gamę powiększono o sześciocylindrowy silnik rzędowy o pojemności 2,8 dm3. W następnym roku wprowadzono aż trzy nowe silniki. Były to jednostki benzynowe w układzie V8, o pojemnościach 3,5 i 4,4 dm3 oraz pierwszy w serii 7 turbodoładowany sześciocylindrowy silnik Diesla (o pojemności 2,5 dm3).

Dwa lata później przeprowadzono modernizację nadwozia (face-lifting) i wprowadzono większy silnik Diesla o pojemności 3,0 dm3, wyposażony w bezpośredni wtrysk paliwa. Nowością 1999 roku było zastosowanie w tej serii nowego turbodoładowanego silnika Diesla, w układzie V8 pojemności skokowej wynoszącej 4,0 dm3.

Zakończenie produkcji samochodów tej generacji nastąpiło w połowie 2001 roku, a ogółem wykonano około 330 tysięcy sztuk.