Samochód oznaczony symbolem 480 miał sportowy charakter, a jego debiut odbył się podczas Salonu Samochodowego w Genewie w 1986 roku. Miesiąc później rozpoczęto jego sprzedaż na rynkach europejskich.

Koncepcja pojazdu oraz rozwiązania konstrukcyjne zostały opracowane w holenderskim oddziale firmy Volvo. Zgodnie z filozofią firmy duży nacisk położono na zagadnienia bezpieczeństwa. Samochód spełniał także wymagania najbardziej rygorystycznych wówczas norm amerykańskich.

Nadwozie o zdecydowanie nakreślonych krawędziach łączyło w sobie cechy dwóch odmiennych typów jak sportowego coupe i uniwersalnego kombi. Uwagę zwracały chowane reflektory, niewielkie pochylenie tylnej ściany i solidne zderzaki wykonane z poliuretanu. Kształt tylnej części nadwozia nawiązywał do modelu P 1800 ES z roku 1971.

Po raz pierwszy samochód tej marki otrzymał napęd na koła przednie z zespołu napędowego zabudowanego poprzecznie. Początkowo do napędu pojazdu stosowano silnik benzynowy o pojemności skokowej 1,7 dm3, wyposażony w wielopunktowy wtrysk paliwa. Konstrukcja tego silnika była wspólnym dziełem specjalistów z firm Renault i Volvo.

W 1988 roku wprowadzono do produkcji turbodoładowaną wersję tego silnika. Dwa lata później samochód wyposażono w zmodernizowane silniki, w tym również wersje wyposażone w katalizatory.

W 1992 roku zastosowano nowy silnik wolnossący o pojemności wynoszącej 2,0 dm3. Rok następny przyniósł drobne zmiany nadwoziowe i wprowadzenie tańszej wersji S z silnikiem o pojemności 1,7 dm3.

Produkcję samochodów typu 480 zakończono we wrześniu 1995 roku. Ogółem wyprodukowano niemal 76,4 tysiąca tych pojazdów.