Oficjalna prezentacja pojazdu o nazwie Puma odbyła się podczas Salonu Samochodowego w Genewie w 1997 roku. Samochód ten należał do kategorii małych samochodów sportowych z zamkniętym nadwoziem typu coupe w układzie 2+2.

Nadwozie Pumy wyróżniające się bardzo agresywną stylizacją zostało zbudowane na zmodyfikowanej płycie podłogowej Forda Fiesty. Prezentowało wówczas nową filozofię stylistyczną Forda, charakteryzującą się wprowadzaniem obłych owalnych kształtów oraz zdecydowanych linii podziału poszczególnych powierzchni. Zwracają uwagę dopasowane do stylu samochodu osłony przednich lamp oraz tylne lampy zespolone, w których umieszczono po trzy okrągłe światła zakryte przezroczystym kloszem o kształcie zbliżonym do migdału. Sportowego charakteru dodawały mu takie elementy jak wyprofilowana na kształt spoilera powierzchnia drzwi tylnych oraz podłużne przetłoczenia biegnące od drzwi aż do tyłu samochodu.

Początkowo do napędu stosowano tylko jedną, 16-zaworową jednostkę napędową, o pojemności skokowej 1,7 dm3. Zespół napędowy umieszczony został poprzecznie. Napęd przekazywany był na oś przednią poprzez pięciobiegową manualną skrzynię biegów.

W 1998 roku wprowadzono do Pumy drugi, mniejszy silnik o pojemności 1,4 dm3. Dwa lata później zastąpiono go nieco silniejszą jednostką napędową o pojemności 1,6 dm3.

Końcem 2001 roku produkcja tego atrakcyjnego pojazdu została zakończona.