Model o nazwie Premacy debiutował oficjalnie w 1998 roku, ale jego sprzedaż ruszyła początkiem 1999 roku. Był to samochód wielofunkcyjny (MPV) o kompaktowych wymiarach. Samonośne nadwozie bazujące konstrukcyjnie na płycie podłogowej modelu 626, miało dwubryłowa formę zewnętrzną i układ pięciodrzwiowy. Obłe kształty bryły nadwozia przyczyniły się ograniczenia oporu powietrza. Wnętrze przystosowane zostało do przewozu pięciu osób, ale na niektórych rynkach oferowano wersje siedmioosobowe. Siedzenia w drugim rzędzie były indywidualne i można je było niezależne składać, przesuwać lub wyjmować i w ten sposób dopasowywać do aktualnych potrzeb użytkownika. Przewóz drobnych przedmiotów ułatwiały liczne schowki we wnętrzu oraz w przestrzeni pasażerskiej.

W ofercie znalazły się trzy wersje silnikowe. Dwa silniki benzynowe miały jednakową pojemność skokową 1,84 dm3, ale różniły się osiągami. Trzecią jednostką napędową był turbodoładowany silnik Diesla o pojemności 2,0 dm3. Wszystkie silniki miały po cztery zawory w każdym cylindrze i były montowane poprzecznie. Napęd kół przednich odbywał się za pośrednictwem mechanicznych skrzyń przekładniowych o pięciu biegach. Automatyczna skrzynia przekładniowa dostępna była opcjonalnie z mocniejszym silnikiem benzynowym.

W 2001 roku przeprowadzono modernizację samochodów tej rodziny. Zmieniła się nieco przednia część nadwozia (wlot powietrza, zderzak, lampy) oraz tylny zderzak i klosze lamp tylnych. Nieznacznie wzrosły wymiary zewnętrzne. Dotychczasowe dwa silniki benzynowe zostały zastąpione jednym o pojemności 2,0 dm3. Wprowadzono także mocniejszy silnik Diesla o takiej samej pojemności skokowej.

Zakończenie produkcji samochodów rodziny Premacy nastąpiło w 2005 roku. Następcą na rynku europejskim była rodzina Mazda 5, ale na rynku japońskim utrzymano nazwę Premacy.