Początkowo samochody Micra dostępne były tylko z nadwoziem typu hatch-back w układzie trzydrzwiowym. Nadwozie miało spokojne lecz racjonalne kształty. W jego konstrukcji, na niektóre elementy zastosowano blachy stalowe o podwyższonej wytrzymałości, co wpłynęło na zmniejszenie masy.

Dla tego modelu opracowano specjalnie nowy, lekki czterocylindrowy silnik benzynowy o pojemności skokowej 1,0 dm3. Był on ustawiony poprzecznie i zespolony z czterobiegową mechaniczną skrzynią przekładniową. Opcjonalnie dostępna była trzybiegowa skrzynia automatyczna, a od 1984 roku oferowano także mechaniczną skrzynię o pięciu biegach.

W 1985 roku na rynku japońskim pojawiła się wersja usportowiona Micry wyposażona w silnik z turbosprężarką.

W 1987 roku wprowadzono do produkcji pięciodrzwiową odmianę nadwoziową. Drugą nowością był silnik o powiększonej do 1,2 dm3 pojemności skokowej.

W 1989 roku przeprowadzono face-lifting, po którym zmienił się nieco wygląd pojazdu, zwłaszcza w przedniej części.

Zakończenie produkcji samochodów pierwszej generacji nastąpiło w grudniu 1992 roku.