Pierwsza polska prezentacja Opla Agila odbyła się na Międzynarodowych Targach Poznańskich w 2000 roku. Pojazd był produkowany w gliwickiej fabryce Opla.

Agila to pięciodrzwiowy, czteromiejscowy hatch-back należący do segmentu rynkowego B. Jest zaliczany czasami do popularnej wówczas kategorii mikrovanów. Pojazd został skonstruowany na bazie japońskiego samochodu Suzuki Wagon R+, a właściwie był jego lustrzanym odbiciem, z małymi różnicami stylistycznymi i innymi silnikami.

Wnętrze pojazdu charakteryzowało się dużą przestronnością, zarówno na przednich jak i na tylnych siedzeniach. Charakterystycznym dla niego było wprowadzanie dużej ilości schowków, ułatwiających przewóz mniejszych bagaży. Imponująca jest również przestrzeń bagażowa wynosząca 1275 dm3 po złożeniu tylnych siedzeń, ograniczająca przewożony towar wyłącznie pod względem masy, bowiem ładowność Agili była stosunkowo niska.

Do napędu stosowano alternatywnie dwa silniki benzynowe typu ECOTEC umieszczone poprzecznie z przodu, o pojemności skokowej 1,0 oraz 1,2 dm3. Mniejsza jednostka napędowa miała trzy cylindry, większa była czterocylindrowa. W każdym cylindrze tych silników umieszczono cztery zawory. Napęd był przekazywany na oś przednią poprzez pięciobiegową mechaniczną skrzynię przekładniową.

Jesienią 2003 roku przeprowadzono modernizację tych samochodów. W ramach face-lifting'u zmieniono przedni zderzak, a wlot powietrza podzielono poziomą listwą. Oba silniki zyskały nieco wyższą moc, a dodatkowo gama jednostek napędowych została powiększona o czterocylindrowy turbodoładowany silnik Diesla. Miał on pojemność skokową 1,25 dm3 i pochodził z indyjskiej fabryki Suzuki, ale była to licencyjna wersja silnika Powertrain.

Zakończenie produkcji samochodów Agila pierwszej generacji miało miejsce w 2007 roku.