Model Corrado miał swój debiut rynkowy w lecie 1988 roku. Nadwozie typu coupe miało sylwetkę dwubryłową oraz troje drzwi. Bryła tego nadwozia była krytykowana za zbyt "ciężki" styl, co szczególnie ujawniało się w przedniej części. Nadwozie było wykonywane było w firmie Karmann, tam też odbywał się montaż finalny. W konstrukcji pojazdu wykorzystano wiele elementów i zespołów z wielkoseryjnych modeli Golf i Passat.

Zespół napędowy umieszczono poprzecznie w przedniej części nadwozia. Początkowo Corrado oferowany był tylko w jednej wersji G60 napędzanej silnikiem benzynowym o pojemności skokowej 1,8 dm3. W celu zapewnienia odpowiednio wysokich osiągów silnik wyposażono w sprężarkę mechaniczną typu spiralnego oraz chłodnicę powietrza (intercooler).

Napęd na koła przednie przenoszony był poprzez pięciobiegową manualną skrzynię przekładniową.

Początkiem 1991 roku wprowadzono na rynek wersję z automatyczną skrzynią biegów. Kilka miesięcy później, podczas Salonu Samochodowego we Frankfurcie n/Menem zaprezentowano dwie nowe wersje silnikowe. Pierwsza z nich otrzymała 16 zaworowy silnik czterocylindrowy o pojemności 2,0 dm3, a druga silnik typu VR6 o pojemności wynoszącej niemal 2,9 dm3. Silnik VR6 sprawił, że samochód ten stał się wówczas najszybszym pojazdem z przednim napędem. Przy okazji zmienił się wzór kraty wlotu powietrza w przednim pasie.

W 1993 roku pojawiła się najbardziej "spokojna" wersja modelu Corrado z niezbyt wysilonym silnikiem o pojemności skokowej 2,0 dm3. W tym samym czasie zaprzestano produkcji modelu G 60.

Produkcję samochodów rodziny Corrado zakończono w lipcu 1995 roku. Ogółem wyprodukowano nieco ponad 97,5 tysiąca tych pojazdów.