Od jesieni 1993 roku, w europejskiej ofercie firmy Mazda znajdował się model Xedos 9. Był to obszerny i luksusowo wyposażony pojazd należący do segmentu rynkowego E. Trzybryłowe samonośne nadwozie powstało na całkowicie nowej płycie podłogowej o rozstawie osi wynoszącym 2750 mm. Bryła nadwozia wyróżniała się obłymi kształtami, które w połączeniu z klasycznymi proporcjami nadawały mu cechy ponadczasowej elegancji. Dodatkową korzyścią płynącą z takiej sylwetki były dobre własności aerodynamiczne. Był to wówczas największy model firmy oferowany na rynku europejskim.

W odróżnieniu od modelu 929, zdecydowano się na zastosowanie napędu kół przednich. Początkowo stosowano benzynowe silniki w układzie V6, o pojemności skokowej 2,0 lub 2,5 dm3. W 1998 roku wprowadzono na rynek trzecią wersję silnikową. Był to silnik o pojemności 2,3 dm3, pracujący według tzw. Obiegu Millera i mający najwyższe osiągi. Z silnikami współpracowały zarówno mechaniczne jak i automatyczne skrzynie przejładniowe.

Podczas jesiennego Salonu Samochodowego w Paryżu prezentowano zmodernizowane modele Xedos 9. Po operacji face-lifting zmieniło się wiele elementów jak lampy, wlot powietrza czy zderzaki, a sylwetka nadwozia stała się bardziej smukła.

Zakończenie produkcji samochodów Xedos 9 nastąpiło końcem 2002 roku. Nie przygotowano bezpośredniego następcy.